De voorbije weken waren niet makkelijk,
allerlei triggers van pijn, verdriet en angst,
die me steeds weer op sleeptouw nemen,
die blijven kloppen aan de deur van mijn hart.
Maar wat een wonder …
als ik het stil maak
als ik ontspan
als ik blijf kijken
als ik blijf voelen
als ik ruimte maak
als ik verwelkom
als ik binnenlaat
als ik laat zijn
als ik mijn hart open
zonder oordeel
zonder verzet ...
en als er dan toch oordeel of verzet aanwezig is
als ik ook dat liefdevol omarm.
Dan kan het plots gebeuren
dat ik mijn lijden herken
als het meest liefdevolle signaal
dat ik ontrouw ben aan mezelf.
Dan kan het plots gebeuren
dat mijn pijn oplost
in de ruimte van liefdevol gewaarzijn
die ik werkelijk ben.
Dan kan ik mezelf weer terugvinden
als het alles met liefde omhelzende zelfloze ik.
Misschien is dat wel onze werkelijke natuurlijke staat van zijn?
Maak er nog een mooi weekend van
lieve #vriendenvanhethart 💜
Leef je Leven,
volg je Hart.
Johan 🙏🏻❤️🙏🏻
Commenti