In het begin was er alleen maar liefde. Als pasgeborenen keken we verwonderd om ons heen, we waren creatief en vol fantasie, wat is het leven toch een mysterie. Al gauw werd de betovering doorbroken. We dachten dat we niet goed genoeg waren, dat we beter ons best moesten doen, dat we ons geluk buiten onszelf moesten zoeken. Maar dan komt het moment dat je beseft dat je jezelf verloren bent, dat je je voortdurend zorgen maakt over van alles en nog wat, dat je vooral praat over hetgeen er niet is, dat je vaak leeft vanuit angst en drama. Op dat moment kan je ervoor kiezen om je terug over te geven aan de liefde, de liefde vanwaar we allemaal komen, de liefde die jezelf van binnen bent, de liefde die vreugde laat stralen in alles wat je doet. Ik nodig je uit, mijn vriend, om je bewust te worden van hoe je naar een situatie kijkt en even stil te staan bij de weg die je kiest: Kies je voor de weg van de angst? Of kies je voor de weg van de liefde?
Comments