Deze tekst schreef ik naar aanleiding van een openhartig gesprek vorige week.
Op een bankje in het dorpje Lissewege hier aan de Belgische kust.
Lieve #vriendvanhethart,
Dank voor je openheid.
Dank voor je kwetsbaarheid.
Dank om te delen waar jij vandaag mee worstelt.
Jij brengt me terug tot mezelf.
Want hoe zit het nu met mij?
Welk pad heb ik doorlopen?
En hoe kunnen we mekaar helpen?
Ik herinner mij nog levendig hoe ik als jonge man vooral leefde in mijn hoofd, veelal verstrikt zat in materiële zaken, de schuld vaak bij de andere legde.
Hoe ik daarna meer en meer naar mezelf ging kijken, aan mezelf ging werken, maar dan vooral de schuld bij mezelf ging leggen, waardoor ik uiteindelijk ook geen stap vooruit geraakte.
Om van daaruit aan mijn innerlijke reis te beginnen, want er moet toch iets diepers zijn, op zoek naar diepere wijsheid en inzicht.
Hoe ik begon te doorvoelen dat er niks mis met ons is, dat we in onze kern allemaal onschuldig zijn, dat we in Essentie pure Helderheid en Liefde zijn, maar dat we onze natuurlijke staat van Zijn vaak vergeten zijn.
Hoe het zoeken dan langzaamaan begon te verstillen, mijn Hart langzaamaan verder openging en er een diep gevoel van innerlijke rust en een krachtige liefdevolle energie in mij begon te groeien.
Van waaruit ik begon te voelen hoe alles met mekaar verbonden is, dat alles één is, en dat die eenheid helemaal doorvoelen de sleutel voor onvoorwaardelijke Liefde is.
Om van daaruit mijn eigen Licht te laten stralen, elkaar te helpen, de Liefde te laten groeien.
Een reis waarin ik soms stappen vooruitzet en dan weer terugval. Een reis waarbij mijn Hart soms opengaat en dan weer sluit. Een reis van steeds weer naar binnen keren, en luisteren naar de Stilte binnenin. Om vanuit de Stilte binnenin terug naar buiten te kunnen gaan.
Dank voor je openheid lieve #vriendvanhethart.
Door kwetsbaar te delen en liefdevol te luisteren, kunnen we mekaar helpen.
De weg naar het Hart is een weg Samen.
Leef je Leven,
volg je Hart.
Johan 🙏🏻❤️🙏🏻
www.vriendenvanhethart.be
Comments